sobota, 12 kwietnia 2014

Rozdział 61.

- Ale... że co? - Parker spojrzał na mnie nie rozumiejąc
- Ale to, że mój syn dostanie imię po swoim chrzestnym tylko w polskiej wersji - uśmiechnęłam się - Mały Tomuś
- Tomuś - powtórzył wyszczerzony i spojrzał na niego - zaraz... - wrócił wzrokiem do mnie - Powiedziałaś... chrzestnym?!
- No nie wyobrażam sobie żeby mógł nim być ktoś inny
- Ale ja.. nie wiem czy zasługuję, czy dam radę... Czy go nie zawiodę...
- Tom, Ty? - złapałam go za rękę i się uśmiechnęłam - No błagam Cię, każdy, ale nie Ty
- Naprawdę tak myślisz?
- No pewnie. Pokocha cię jak własnego ojca
- Jesteś cudowna - uśmiechnął się szeroko i nachylił się żeby mnie pocałować w policzek i przytulić. - Rośnj brachu i będziemy razem śmigać na podrywy - szepnął do małego
- Ja ci dam podrywy - walnęłam go w ramię - Masz Kelsey!
- No przecież żartuję - zaśmiał się
- No ja myślę - też zachichotałam i już chciałam zapytać o blondynkę kiedy drzwi się otworzyły i wyjrzała zza nich głowa Nathana
- Mogę? - uśmiechnął się
- Chodź do swojej małej rodzinki - zachęcił go Tom z uśmiechem
- Wszystko w porządku? - zapytał i pocałował mnie po czym spojrzał uradowany na małego
- Jak najbardziej. Iza z Maxem już pojechali?
- Tak, Iza już zasypiała na ławce, a nie chcieli wam przeszkadzać, więc pojechali bez pożegnania, ale kazali mi cię pilnować - zaśmiał się - Jutro przyjdą w odwiedziny. Ty też chyba jesteś padnięty, co? - spojrzał na Toma, który głęboko ziewnął
- Nie, nie jeszcze nie.
- Tom - spojrzałam na niego - Ledwo zipiesz... Jest 3 nad ranem, a ty jesteś po podróży. Jedź do domu, prześpij się i wróć jutro. Ja też zaraz pewnie padnę, bo jestem wyczerpana
- No dobra... Ledwo żywy nie mam co tu siedzieć, ale z rana jestem z powrotem - wstał i pocałował mnie w policzek - Trzymaj się, siostra. - uśmiechnął się
- Uważaj na siebie, brat - odwzajemniłam gest
- Pilnuj ich - zwrócił się do Nathana i pożegnał się uściskiem dłoni
- Akurat co do tego nie musisz mnie upominać
- Nie zaszkodzi - Tom puścił mu oczko - Na razie - powiedział i wyszedł na korytarz zamykając za sobą drzwi
- Aż się dziwię, że mi nie kazałaś jechać do domu - uśmiechnął się Nathan i usiadł obok
- Bo ktoś będzie musiał mi pomóc z Tomkiem, sama nie dam rady z dziurą w brzuchu go kłaść do łóżeczka
- Z kim?
- Tomkiem - uśmiechnęłam się - Nazwałam go Tomek, od Toma. Podoba ci się?
- No pewnie - też się uśmiechnął - A jak rozmowa z Parkerem?
- Dobrze, pogodziliśmy się, wyjaśniliśmy wszystko. Jest super
- Cieszę się, że jesteś szczęśliwa - powiedział, a ja się uśmiechnęłam
- Kocham cię, Nathan
- Ja ciebie też - nachylił się i chciał mnie pocałować, ale mój syn właśnie się obudził i zaczął płakać.
- Ale masz wyczucie - zaśmiał się Nathan - Chyba jest głodny
- Pewnie tak. Podasz mi go wyżej? - zapytałam, a sama odchyliłam koszulkę po czym przystawiłam malucha do piersi i ku memu ucieszeniu jego zmysł ssania już się wytworzył i jadł z zamkniętymi oczkami machając co jakiś czas swoją malutką rączką.
- Je - uśmiechnął się Nathan - Czyli wszystko w porządku, ale się cieszę!
- Ja też, Nathan, ja też... - uśmiech nie schodził mi z twarzy i podziwiałam tą małą istotkę, które leżała przy mojej piersi. W tym samym momencie do sali wszedł lekarz sprawdzić jak się czujemy i po 5 minutowych oględzinach, kiedy stwierdził, że wszystko w porządku wyszedł i znów zostaliśmy sami. Jak Tomek się już najadł Nathan wziął go na ręce i siedząc obok mnie głaskał go po rączce, którą mój syn zacisnął mu na palcu. Widok był przeuroczy i chłonęłam go jak najdłużej dałam radę, dopóki w końcu nie wiadomo kiedy nie urwał mi się sen. Spałam tak twardo, że nawet 3 godziny później nie obudził mnie płacz głodnego znów synka. Dopiero kiedy Nathan zaczął delikatnie mnie szturchać w rękę otworzyłam szeroko oczy i od razu ułożyłam się odpowiednio, żeby nakarmić malucha. Ten sam proces powtarzał się w równych odstępach czasowych do samego rana, kiedy pielęgniarka przyszła zobaczyć i zbadać Tomka oraz zobaczyć jak goi się moja rana po cesarskim cięciu. Dostałam też śniadanie, na które ani trochę nie miałam ochoty, ale wiedziałam, że muszę je zjeść, żeby mieć pokarm dla dziecka.
- Chyba nie za bardzo się wyspałeś na tej kanapie, co? - zapytałam Nathana, kiedy znów byliśmy sami w sali.
- O mnie się nie martw. Jak się czujesz? - pocałował mnie w czubek głowy
- Bywało lepiej. Muszę iśc do toalety, a nie wiem czy dam radę w ogóle wstać...
- To ci pomogę
- Poczekaj chwilę, muszę się zebrać psychicznie i przygotować na ból
- Rana?
- Ehe... - mruknęłam i aż się wzdrygnęłam na samą myśl - Dobra - powiedziałam po chwili i starałam się usiąść, ale ból był cholerny. Mimo wszystko ze łzami w oczach udało mi się wstać i wsparta na Nathanie udałam się do łazienki, gdzie załatwiłam swoją potrzebę i cały czas zgięta, żeby nie naciągać rany, wróciłam do łózka.
- Może poproszę pielęgniarkę, żeby dała CI jakieś leki przeciwbólowe, co? - zapytał zaniepokojony Sykes
- Nie chcę. Karmię piersią, więc pewnie nawet nie mogę żadnych brać.
- Na pewno są jakieś, które możesz...
- Ale nie chcę - przerwałam mu - Wytrzymam.
- Uparta...
- Cicho tam - wytknęłam mu język
- O no proszę kto nam się obudził - uśmiechnął się szeroko i wziął Tomka na ręce po czym przekazał go mi, a ja w końcu mogłam się nacieszyć tym, że mogę go trzymać na sobie.
- Cześć, piękny - uśmiechnęłam się, a synek spojrzał na mnie swoimi oczkami - Może trzeba go przewinąć, co? - zapytałam bardziej siebie niż Nathana
- Już go przewinąłem jak spałaś
- Słucham? - wytrzeszczyłam na niego oczy - Poradziłeś sobie?
- Pielęgniarka mi trochę pomogła, a bardziej pokazała jak to zrobić. Proste - uśmiechnął się szeroko
- Jestem z ciebie dumna! - nachyliłam się trochę bardziej, żeby dostać całusa od Nathana.
- Nie zginiemy, synu. Prawda? - pogłaskał małego po brzuszku, a ja się rozczuliłam i patrzyłam na bruneta - Coś nie tak? - zapytał kiedy się nie odzywałam dłuższą chwilę
- Po prostu cieszę się, że z nami jesteś - uśmiechnęłam się - Nie wiem jak ja bym sobie bez ciebie poradziła...
- Na pewno dałabyś radę, ale też się cieszę, że nie musiałaś być w tym sama.
- Jesteśmy teraz w tym we trójkę
- Dokładnie - kiwnął głową i puścił mi oczko
- Weźmiesz go? - zapytałam - Trochę mi rana się ciągnie jak go trzymam i boli...
- Jasne - przejął go na swoje ręce
- Nie mogę się doczekać jak mi się to wszystko zagoi i spokojnie będę mogła go wziąć na ręce - westchnęłam
- Na pewno nadejdzie to szybciej niż myślisz - zdążył powiedzieć a drzwi od sali się otworzyły i staneła w nich moja przyjaciółka
- Kasia! - ucieszyłam się. Tym bardziej, że na rękach trzymała moją małą imienniczkę a za nimi wszedł Daniel
- Cześć kochani - uśmiechnęła się - Przyszliśmy się poznać
- Dzień dobry. O jejku, jaka śliczna! - zachwyciłam się jak tylko Kasia stanęła obok mnie - Nosek to ma bezapelacyjnie po Danielu - zaśmiałam się - Nie wyprzesz się swojej córy
- Nawet nie mam zamiaru - powiedział dumny z siebie
- A kogo my tutaj mamy - uśmiechnęła się Kasia i nachyliła się nad moim synem, który dalej był na rękach Nathana
- Małego Tomaszka
- Śliczne imię wybrałaś - przyjaciółka z nieschodzącym uśmiechem z twarzy spojrzała na mnie
- Po wujku
- Rozmawiałaś z Tomem?
- Tak, pogodziliśmy się, wszystko w porządku. Był tu wczoraj zaraz po porodzie
- Cieszę się
- Ja też. Jak poród? - zapytałam
- Nie pytaj - pokręciła głową - Teraz już wiem, że bajka o tym, że ten ból się od razu zapomina to mit
- Ale warto, co? - uśmiechnęłam się szeroko
- No pewnie, ze warto - spojrzała na swoją córkę - A Ty jak? Słyszałam, że miałaś cesarkę
- Tak, Tomek się zaczepił rączką o pępowinę i nie było wyjścia, ale te skurcze... - aż się wzdrygnęłam na samo przypomnienie
- Ale już mamy to za sobą. Jak się czujesz?
- Dobrze, tylko rana ciągnie strasznie. A Ty?
- Mnie ciągnie co innego. Uwierz mi, ciesz się, że możesz się normalnie wysiusiać - przekręciła oczami
- Współczuję
- Śliczny jest ten twój maluch. A podobny do ciebie jak kropla wody - uśmiechnęła się
- Za to Twoja córa, to cały tata - zaśmiałam się
- I widzisz jaki jest ten los? Ja znosiłam cały ten ból tylko po to, żeby urodzić córeczkę tatusia - pokręciła tym razem głową z uśmiechem, a my się zaśmialiśmy
- Zawsze możemy się postarać o synka mamusi - Daniel się wyszczerzył
- Łatwo ci mówić! Ja jeszcze po tym porodzie do siebie nie doszłam! Daj mi odetchnąć
- No przecież nie mówię, że od razu, Kochanie. Ale za jakiś rok...
- To porozmawiamy o tym za rok - uśmiechnęła się - A Ty jak się czujesz w roli taty? - zapytała Nathana
- Cudownie - wyszczerzył się - Jestem dumny jak cholera i nie mogę się napatrzeć na tego mini człowieczka
- Mini człowieczka haha, świetne określenie - zaczęłam się śmiać
- No co. To taka miniaturka
- Cudownie razem wyglądacie we trójkę - Kasia patrzyła na nas ucieszona, a ja się uśmiechnęła
- Wy też. I teraz zobacz. Ty masz córkę, ja syna... Kto wie, może za jakieś dwadzieścia pare lat staniemy się rodziną - puściłam jej oczko
- No mam taką nadzieję!
- Tylko pamiętaj, że twój syn najpierw będzie musiał zostać zaakceptowany przeze mnie! Więc go przeszkól lepiej - odezwał się Daniel
- No dziękuję ci bardzo! Mój syn będzie dla niej najlepszą partią! Lepszej nie znajdzie
- Popieram - Nathan pokiwał głową - W końcu to ja go wychowam - szepnął do Daniela
- Ej! Razem go wychowamy, masz coś do mnie?
- Skądże Skarbie - wysłał mi buziaka - Ale wiesz, nie możesz go za bardzo rozpieszczać
- A to o to ci chodzi tak? I co? Ja będę dobrą mamusią, a ty tatą tytanem? - uniosłam brew do góry
- Skądże znowu. Będzie na odwrót - zaśmiał się
- Chyba śnisz - wytknęłam mu język
- Dobra, my będziemy spadać, bo pielęgniarka ma do nas przyjść - Kasia się uśmiechnęła - Ale jeszcze wpadniemy później
- Obowiązkowo!
- Trzymajcie się - powiedział Daniel i razem z Kasią zmierzali w stronę wyjścia
- Wy też - uśmiechnęłam się
- Paaa - Kasia pomachała jak już stali w drzwiach - Pożegnaj się z ciocią Nadią - pomachała jej malutką łapką
- Pa,Kochanie - zaśmiałam się po czym Kasia wysyłając buziaka zamknęła drzwi i znów zostaliśmy z Nathanem sami. Alenie trwało to długo, bo drzwi dosłownie po kilku sekundach znów się otworzyły i stanęła w nich osoba, której najmniej się tu spodziewałam.
- Marcin?!





Cześć, moje Robaczki! :*
Wiem, oskalpujcie mnie, zjedzcie, wyplujcie i zakopcie :P Nie było mnie dłuuuugo. ZA DŁUGO! I zdaję sobie z tego sprawę, aleee mam na to małe usprawiedliwienie, a mianowicie we wtorek moja ukochana ciotencja Iza wzięła ślub i było z tym trochę zachodu. A że ona tak samo ogarnięta jak ta Iza stąd, to oczywiście musiała się zwracać z pomocą do swojej ukochanej siostrzenicy ;D 
Ale wszystko się udało, było baaaardzo śmiesznie i cudownie :) Pan Młody się wzruszył podczas przysięgi a Panna Młoda zapatrzyła się w bukiet kwiatów ze zdenerwowania i zapomniała, że powinna wtedy patrzeć w oczy swojego już męża :D Ale wyglądała prześlicznie, więc można jej to wybaczyć ;) A kolejną nowiną jest to, że spodziewa się małego mulatka :) I nie mogę się doczekać, jak za jakieś 7 miesięcy już go zobaczę :D 

Co do kolejnych nowości - dokładnie tydzień temu spotkałam się z Kami i Alice, bo od tej pierwszej odbierałam moje myszoskoczki ;D Spotkanie było bardzo zabawne i ciekawe, szczególnie panowie policjanci, c'nie girls? ;D 

Obiecuję już więcej nigdy nie robić tak długich przerw i dziękuję Wam przeogromnie za komentarze pod poprzednim rozdziałem <3 Jak je czytałam, to zrobiło mi się tak miło, że doceniacie to, ile pracy w to włożyłam i że mimo wszystko nie zawiodłam Was :) Jesteście cudowne <3 
Wiem, że poród nie był podkoloryzowany, ale nie chciałam żeby taki był, bo byłaby to po prostu nieprawda :P Może i to strasznie brzmi i na pewno nie należy to do zbyt miłych aspektów życiowych, ale chyba każda kobieta zdaje sobie sprawę z tego, że to niestety boli :P Taka kolej rzeczy, że my musimy cierpieć, a faceci mają raj :P A to wszystko dlatego, że oni to słaba płeć ;D

Mam u Was zaległości, wiem i przepraszam! Ale od jutra poświęcam się tylko Waszym rozdziałom i nadrabiam wszystko, więc don't worry! <3 Tęskniłam za Wami strasznie!

Sytuacji z The Wanted nawet nie będę komentować, bo... boli mnie to chyba zbyt mocno. Ale oni wrócą! Czuję to:)

Trzymajcie się ciepło i widzimy się niedługo! 

Ściskam! :*

18 komentarzy:

  1. aaa Boski rozdział mały Tomek jest cudowny wybaczam ci że cie tak długo nie było :D warto było czekać
    Nathan jest cudowny będzie wspaniałym ojcem
    kurde czy ten Marcin dupek jeden musiał przyjść mam nadzieję że niczego nie zniszczy
    Czekam na nexta :D WENY !!

    THE WANTED też wierzę że wrócą powiedzieli że to nie przerwa tylko koniec ale mi się wydaję że powiedzieli tak dlatego bo nie chcą robić nam nadziei po prostu nie są pewni na 100%

    OdpowiedzUsuń
  2. Moje maluszki! I to zarowno Nadziejka i Tomus, jak i Szara i Czarna ^^
    Wszystkie sa sweet ^^
    Teraz tak, Nath... jaki kochany tatusiek. To pomagal mamusi, to przewijal synka. O rany, nadal nie moge uwierzyc, ze to juz po wszystkim! A teraz jeszcze ten Marcin. Oj zapiwiada sie ciekawy kolejny rozdzial !

    Trzymaj sie moja Blondyneczko i do nastepnego :*

    P.S. faktycznie ci polucjanci byli the best !!!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A no i szykuj sie Sykes na wymiane pieluszki po kupce u maluszka ^^
      Ja przynajmniej bym go tak chamsko triszke wykorzystywala :D

      Usuń
  3. *-*
    Świetny rozdział :D
    Ale, że Marcin!? :o szok!
    Nathan teraz się szykuj na nocne wstawanie i zmienianie pieluch :D
    Ale będzie dobrym ojcem! :D
    Czekam do następnego, weny i zapraszam do mnie Kochana :*

    OdpowiedzUsuń
  4. fantastyczny rozdział:)
    Tom będzie chrzestnym małego:)
    no na pewno mały Tom będzie najlepszym kandydatem dla małej Nadii:p
    Nathan będzie cudownym ojcem:)
    hahah Nadia musi go wykorzystywać do zmiany pieluszek:D
    kurde a ten Marcin musiał się pojawić mam nadzieję że uwierzy że to nie jego dziecko i się już od nich odczepi:) jakbyś mogła zrób coś żeby już zniknął z ich życia:D
    weny dużo życzę i czekam na next;)
    Sylwia

    OdpowiedzUsuń
  5. Rozplynelam sie :))
    Nathan od razu wczul sie w role ojca :D
    Ale widze, ze Marcin wraca.. Oj musze od Ciebie wyciagnac co kombinujesz ^^
    Haha najlepsza partia dla Nadii :D bo Nath go wychowa :D
    Jest slodko :) a raczej bylo, bo koncowka nie napawa optymizmem :p
    Ale ja juz czekam na kolejny armagedon po powrocie do LonDynu hihuhihu xd
    Ale to chyba jeszcze troche musze poczekac.. Chlip chlip xD

    Haha panowie byli bezbledni xd Cami zreszta tez :D
    Sciskam mocno Siostrzyczko iiii czekam na kolejne spotkanie *-*
    Kocham! ;** <3

    OdpowiedzUsuń
  6. Hej Myszkoszkoczku! ;)

    I ile ja się wyczekałam ... a idź ty! co kilka dni sprawdzałam kiedy będzie to cudo i dzisiaj sb zaplanowałam że właśnie cie zaatakuje na tt kiedyż to się pojawi rozdizał bo tak mega mega bardzo go wyczekiwałam! ;)
    I JEST!! <333 cudowny absolutnie słodki i kochany!
    Ach już by, chciała żeby wypisali Nadie ze szpitala i malutkiego jseefbshvbdhjvbxhjdvdbvjhd <33 Tommy chrzestnym! Jak fajnie jaka sielanka! Jeeej a jaki on zachwycony i w ogóle wszyscy ;) no brak słów!

    Ehkem ekhme? Marcin?! czy ja dobrze przeczytałam! -,- mam nadzieje że w szpitalu jest ochrona przynajmniej.Rajuuuu ale jak dobrze nad tym pomyśleć to on moze niezłe problemy zrobić Nadii.Oby mogła spokojnie wrócić z małym do Londynu i nie było żadnych akcji ;< sie zaniepokoiłam!

    Oj.. ;D moja mała blondyneczko sratata ... <3 piękni to ci wyszło!
    I co ja widzę no pewnie musiało być spotkanie na szczycie zazdro mam! ;D

    Dobra zmykan pracować nad swoimi bazgrołami.Weny Skarb i oby cie nów długo nie było! ;**

    OdpowiedzUsuń
  7. Cudo *-*
    Tylko pytanko:
    Co do .... robi w szpitalu Marcin?!
    Zapraszam do mnie:
    mirandaithewanted.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  8. AAAAAAAAAAAAAAAAA ! Jaki wspaniały rozdział ! Jejciu !
    Sykes w roli tatusia ♥♥♥ mmmmmmmmm bajka :)
    Zakochałam się normalnie !
    Już nie mogę się doczekać nexta
    Ale ale ale.... Wszystko zaczęło się układać, było tak pięknie i... i nagle Marcin xc
    oh god, why :c
    Mam nadzieję, że NIE będzie się ubiegać o prawa do odwiedzin syna ! O nie !
    Pisz mi szybko nexta !
    Wenyyy misiaku !
    ♥♥♥
    Wpadnij do mnie ;)

    OdpowiedzUsuń
  9. rozdział jak najbardziej pozytywny, w ogóle wszystko jest takie realistyczne, że zaczynam się zastanawiać nad tym czy ty przypadkiem nie masz maluszka w domu, bo tak dokładnie i z precyzją szwajcarskich zegarków to opisujesz, że moje szare komórki zaczynają się łączyć i ruszać xD

    maluchy, z pewnością są słodkie i TOMUŚ i NADIA, mam nadzieję, że jeżeli dojdzie do ich ślubu, w dalekiej przyszłości to nam go opiszesz, chociaż po krótce, ale mam nadzieję, że ten moment szybko nie nastąpi, bo przecież nie masz zamiaru kończyć bloga, a nawet jeśli to szybko ci to wybijemy z jasnej główki ;P

    fajnie, że Tom będzie ojcem chrzęstnym, a kto matką ? Kelsey ? Kasia ? Jess ? who ? mam nadzieję, że za jakiś czas się dowiemy

    aww nie mg się doczekać dalszych rozdziałów i Nathana w roli najlepszego taty pod słońcem

    tylko weź mi tu wytłumacz po jaką cholerę ten dureń Marcin przyprowadził do szpitala swoją tłustą, owłosioną dupę ? co ? musisz mi się wyspowiadać, a będę jak ksiądz, który mnie dzisiaj spowiadał "Ty chcesz mnie chyba zabić" dlaczego ja zawsze muszę trafić na jakiś snobów w konfesjonale ? o.O ale co ja ci będę opowiadała o moich spotkaniach w konfesjonale hahaha

    nic nie szkodzi, że nic nie dodawałaś, mam nadzieję, że ślub jak i samo wesele pozostanie ci na zawsze w pamięci i będzie najbardziej wspominanym, zaraz po twoim, eventem xD a co do maluszka ... to ty dla niego będziesz .... no właśnie kim ? nigdy nie byłam dobra z drzewa genealogicznego :/

    pisz kolejnego, trzymaj się, dotleniaj się ( jeżeli u ciebie jest tak samo świetna pogoda jak u mnie ) i odpoczywaj ! :* ♥

    OdpowiedzUsuń
  10. Oo jak słodko, imię po Tomie i to on będzie chrzestnym :3
    Bardzo fajny rozdział
    Rozmowa o przyszłości była trafiona xD

    Co do THE WANTED to też bym chciała żeby nie kończyli kariery ale niestety.... wieżę że wrócą... MUSZĄ WRÓCIĆ <3

    Do następnego, i życze dużo weny :**

    OdpowiedzUsuń
  11. WIESZ, OSKALPUJĘ CIĘ ZA COŚ INNEGO. :D
    Ale może od początku..
    Bitch please, wiedziałam że Parker będzie chrzestnym, no normalnie wiedziałam. Jestę wróżkę. ^^
    TOMEEEEEEK. <33
    "- Nie zginiemy, synu. Prawda?" - ŁO MATKO, PRAWIE SIE PRZY TYM POPŁAKAŁAM. To było takie słodkie, mimo że Nath nie jest jego biologicznym ojcem to traktuje je jak swoje, że się wzruszyłam. *_*
    "W końcu to ja go wychowam - szepnął do Daniela" - KUŹWA KOLEJNY TEKST NATHA PRZY KTÓRYM PRAWIE PISZCZAŁAM JAK CZYTAŁAM. TO TAKIE SŁODKIE. *_*
    I czas na cześć za którą powinnam cie oskalpować...(Nie pogniewaj się jeśli użyję wulgaryzmów. ;))
    PO JAKĄ CHOLERĘ SPROWADZIŁAŚ TEGO DUPKA.? ŁO MATKO ALE SIE BĘDZIE DZIAŁO. W MOJEJ GŁOWIE UKŁADA SIE HORROR.
    Coś mi sie wydaje że typek dowiedział się, że Tomuś jest jego synem i będzie chciał się z nm widywać. AAAALLLEEE na ratunek przyjdzie Nath, który powie że to jego syn, mimo że M. bedzie twierdził inaczej. W końcu wpadnie TOMAX i wyprowadzą kolegę, a on powie coś w stylu:
    -To jeszcze nie koniec. Ja tu wrócę.
    A Nadia, Tomuś i wesoła rodzinka Wantedów wróca do Anglii gdzie zapomną o wydarzeniu w szpitalu i dalej będą wieźć beztroskie życie. :D
    W mojej głowie tak to sie rysuje, ale to od ciebie zależy jak będzie(a nie ważne jak będzie- to wiedz, ze będzie świetnie ^^), a to wyżej to tylko wytwór mojej kochanej wyobraźni. :D
    Dobra nie truję ci tu więcej. ;D

    Dużo weny życzę, czekam na nexta i zapraszam do siebie, no bo cóż - napisałam rozdział. :D

    Trzymaj sie. <3

    OdpowiedzUsuń
  12. Po prostu cudoo! Ale mi humor poprawiłaś tym rozdziałem :)
    Takiii hmm przyjemny? Spokojnyy i wgl świetny!
    Wszystko się dobrze układa ^^
    Tom chrzestnym, Nathan w roli tatusiaa :3
    Tylko ten Marcin ;-; Już się boje co wymyślisz :P
    Albo przyszedł się wykłócać albo pogodzić...
    Ale jeśli się zacznie awantura to na pewno Nath sobie z tym panem porozmawia :P
    Weny Kochanaa! ;*

    OdpowiedzUsuń
  13. Tom chrzestnym :)
    Sykes już wprawiony do przewijania dzieci :P
    Można go wykorzystać :D
    Rozdział cudowny :*
    Ale po co tam Marcin ?! Nie mógł sobie znaleźć lepszego momentu..:/
    Weny Kochana

    OdpowiedzUsuń
  14. Jak słodko, że Tom jest chrzestnym.
    Mimo wszystko zasłużył sobie na to :)
    Nath powoli odnajduje się w roli ojca...
    Ale ten co przyszedł... Marcin...jest ojcem tylko na papierze , bo Nadia chyba go nie dopuści do małego.
    Skąd on w ogóle wie, że ona urodziła ? :)
    Wszystkiego Najlepszego na nowej drodze życia twojej cioci !
    Jak mówisz, że jest bardzo podobna do tej Izy , to masz ciekawie :D
    I mały mulatek będzie, no fajnie, fajnie :P
    A te myszo skoczki to gryzą ? To takie a'la myszy tylko że skaczące ? :D
    A co do The Wanted to weź mi nawet nie mów, ja ciągle mam nadzieję że to taki żart jest.
    Bo inaczej sobie nie wyobrażam...
    Dobra, no to weeeny i do następnego :D

    they-are-my-weakness.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  15. Zaginęła Anusiak.
    Czy ktoś ją widział?
    Narobiła nam ta osoba wielkiej nadziei i potem uciekła.

    We waiting for you!

    OdpowiedzUsuń
  16. No siemson ! wiem, ze nalezy mi sie opiernicz jak z wawy do Los Angeles albo i ciut dalej, ale nie krzycz :( !
    nie ogarnelam po prostu i dlatego nie komentowalam. whatever, wazne ze wyrazilm skruche i naprawiam sie ;D

    oooo jaki ja slodziaczny rozdzialik przeczytalam ! i nawet jakbys mi nie mowila ze lubisz dzieci i wszystko co dzieciopochodne, to po tym rozdziale sama bym sie domyslila ... to wszystko bylo takie delikatne, slodkie ... az moj zmysl antydzieci trochu sie wyciszyl, ale juz wrocil do normy, zeby nie bylo ;p.

    Nath jest przemega ! Boooooze jaki cudowny ojczulek i jaki przystojny w dodatku hehe ;). i przewinal nawet Małego - nono panie Sykes; SZACUN !! a za to ze tak rzetelnie budzil Nadie do karmienia dzieciaczka to uklony do pasa. naprwde ! facet tak sie stara i jest taki choany ze jak go nie ubostwiac ?!
    woho i juz widze przewidywanska co do polaczenia maluchow w przyszlosci hahaha niezłe xD !
    i taka cudowna sielanka moglaby trwac i trwac gdyby nie ta ciota, ktorej imie zostalo wypisane na koncu rozdzialu ;/ ^^ a z niby jakiej paki on sie dowiedzial o porodzie i w ktorym szpitalu ? ehhhh beda problemy, beda problemy przez typa ja to wiem i Ty to wiesz... wiec zapobiegnij temu :D ! Anusiak no ! Kto jak kto ale Ty zapobiegnij problemowi ;D ! Przeciez sprytna Bestyjką jestes ;]

    widzialam zdjecia Cioci, widzialam. Cudownie wygladali, taaaacy szczesliwi ! Gratuluje im :* ! o rety rety i mulatek bedzie w rodzinie ! no kto jak kto ale malusie mulatki kradna moje serce ! zdrowia zycze Cioci i oby maluszek zdrowo sie rozwijal :*

    A my Anusiak sie zegnamy i do nastepnych rozdzialikow :* !

    OdpowiedzUsuń
  17. Przeczytalam WSZYSTKO w ciagu jednego dnia i jestem zachwycona tym blogiem! Jedyne, czego zaluje, to ze nie wzielam sie za niego wczesniej, bo nie moglam poczuc tych momentow napiec, jakie robilas innym.
    Sykes, przez wiekszosc rozdzialow, byl naprawde kochanym i troskliwym facetem, ale niestety byly rowniez i takie momenty, gdzie mnie wkurzal na calego, a jedyne, co przychodzilo mi wtedy do glowy, to znalezc go i udusic golymi rekami. Co z tego, ze mialabym pozniej problemy... lub wyrzuty. Przynajmniej bym sobie ulzyla na chwile.


    A teraz tak... czego mi brakuje w tym blogu... jakos malo watkow milosnych. Ja wiem, ze to sie ciezko o tym mowi, czy pisze ale moze jak juz Nadia dojdzie po tym calym porodzie i Marcinie do siebie, to moze znowu cos miedzy nimi zaskoczy o tym razem to male Sykesiki wyjda ^^ takie z krwi i kosci.

    No i Tom... ten duzy. Jaki on kochany byl od poczatku, chociaz ten moment, gdy uderzyl Nadie... przezylam szok, ze byl w stanie podniesc na nia reke.

    Czekam na kolejny rozdzial, ktory moze pojawi sie szybciutko ^^ juz nie moge sie doczekac akcji z Marcinem, no i fajnie byloby zobaczyc w Polsce Karen i Jess... moze ta druga zostanie chrzestna. A wlasnie! Planujesz zostawic Nadie, Tomka i Nathana na troche w Polsce? Tak z min. 5 rdz.

    Trzymaj sie i do nastepnego :)

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję! :)